Χαριτόπουλος-Ιωάννου: Διαγωνισμός υποτέλειας στον Τούρκο πρόξενο
Διαγωνισμός υποτέλειας στον Τούρκο πρόξενο – Η διαχρονική σχέση του Δήμου Μαρωνείας–Σαπών με το Προξενείο Κομοτηνής
Γράφει ο Νίκος Αρβανίτης
Η Θράκη υπήρξε ανέκαθεν ένας τόπος ευαισθησίας, συμβολισμών και λεπτών ισορροπιών. Στο κέντρο αυτής της πραγματικότητας, ο Δήμος Μαρωνείας–Σαπών λειτουργεί εδώ και χρόνια ως μικρογραφία των πολιτικών σχέσεων που διαμορφώνονται ανάμεσα στην τοπική αυτοδιοίκηση και το Τουρκικό Προξενείο Κομοτηνής.
Δύο πρόσωπα – δύο διαφορετικές εποχές, αλλά μία κοινή σταθερά: η διαρκής και συχνά αμφίσημη σχέση του Δήμου με το Προξενείο. Ο Ντίνος Χαριτόπουλος, ως δήμαρχος της προηγούμενης περιόδου, και ο διάδοχός του Απόστολος Ιωάννου, κινήθηκαν και οι δύο σε ένα πεδίο “ήπιων επαφών” με το προξενικό περιβάλλον, επιχειρώντας –όπως τουλάχιστον προβαλλόταν– να διατηρήσουν “καλές σχέσεις” με όλους.
Ο Ντίνος Χαριτόπουλος και η πολιτική της «οικειότητας»
Ο Ντίνος Χαριτόπουλος υπήρξε ίσως ο πιο χαρακτηριστικός εκπρόσωπος της τοπικής αυτοδιοίκησης που ανέχθηκε –ή και ενθάρρυνε– την παρουσία του Προξενείου στον δημόσιο χώρο. Η πολιτική του, υπό το πρόσχημα της “αρμονικής συνύπαρξης”, συχνά μεταφράστηκε σε δημόσιες εμφανίσεις και επαφές που ξεπερνούσαν τα όρια της θεσμικής ουδετερότητας.
Η συνάντησή του με τον Τούρκο πρόξενο, παρουσία του ψευδομουφτή και εκπροσώπων της αυτοαποκαλούμενης “Τουρκικής Νεολαίας Κομοτηνής”, είχε καταγραφεί τότε ως ένα γεγονός που νομιμοποίησε πολιτικά ένα εξωθεσμικό δίκτυο επιρροής. Για πολλούς, ο Χαριτόπουλος υπήρξε ο δήμαρχος που “άνοιξε την πόρτα”, πιστεύοντας ότι έτσι διασφαλίζει ισορροπίες. Όμως στην πράξη, έδωσε “πάτημα” σε έναν μηχανισμό που εδώ και δεκαετίες εργαλειοποιεί τη μειονότητα για λόγους πολιτικούς και εκλογικούς.
Ο Απόστολος Ιωάννου και η πολιτική της συνέχειας
Ο διάδοχός του, Απόστολος Ιωάννου, εμφανίστηκε αρχικά με προφίλ “θεσμικού δημάρχου”. Όμως, η συνέχεια έδειξε πως η σχέση με το Προξενείο δεν διεκόπη – απλώς άλλαξε ύφος. Η συμμετοχή του σε προξενικές εκδηλώσεις, η παρουσία του σε εορτασμούς με έντονο πολιτικό υπόβαθρο και οι διορισμοί προσώπων που συνδέονται με κύκλους του Προξενείου φανερώνουν μια συνέχιση της ίδιας πολιτικής κουλτούρας: η σιωπηρή συναίνεση θεωρείται ασφαλέστερη από τη θεσμική σύγκρουση.
Ο Ιωάννου μπορεί να μην έχει την αμεσότητα του προκατόχου του, αλλά δεν αμφισβήτησε ούτε επαναπροσδιόρισε τη σχέση του Δήμου με το Προξενείο. Κινήθηκε πιο “κομψά”, χωρίς να διαφοροποιηθεί ουσιαστικά.
Το πρόσφατο περιστατικό
Χαρακτηριστική είναι η παρουσία τους στη δεξίωση του Τουρκικού Γενικού Προξενείου Κομοτηνής, που πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης 29 Οκτωβρίου στο Astrea Event Hall, κοντά στον Ίασμο Ροδόπης, με αφορμή την επέτειο ανακήρυξης της Τουρκικής Δημοκρατίας.
Τόσο ο δήμαρχος Απόστολος Ιωάννου, όσο και ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης και πρώην δήμαρχος Ντίνος Χαριτόπουλος, άφησαν στην άκρη –όπως σχολιάστηκε– τα προβλήματα των δημοτών τους και συμμετείχαν με ενθουσιασμό στη δεξίωση, ακούγοντας μεταξύ άλλων και το μήνυμα του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με αναφορές στον «Τουρκικό Αιώνα», στη «μεγάλη, ισχυρή και σεβαστή Τουρκία» και στη διαχρονική συνέχεια του τουρκικού έθνους από τους Σελτζούκους έως σήμερα.
Πέρα από τον εναγκαλισμό των δύο με τον Τούρκο Γενικό Πρόξενο Αϊκούτ Ουνάλ, αίσθηση προκάλεσε και η θερμή συζήτηση του Ντίνου Χαριτόπουλου με τους ψευδομουφτήδες Κομοτηνής και Ξάνθης, Ιμπραήμ Σερήφ και Μουσταφά Τράμπα. Οι δύο άνδρες, πέρα από τη συμμετοχή τους στη λεγόμενη “Συμβουλευτική Επιτροπή της Μειονότητας”, είναι γνωστοί ως έμμισθοι υπάλληλοι του τουρκικού Diyanet, με συνεχή παρουσία σε διεθνή φόρα όπου καταγγέλλουν την Ελλάδα για ζητήματα θρησκευτικής ελευθερίας.
Η σταθερά της εξάρτησης
Η πραγματικότητα είναι πως ο Δήμος Μαρωνείας–Σαπών, ανεξάρτητα από το ποιος τον διοικεί, δεν έχει καταφέρει να αποδεσμευτεί από τη σφαίρα επιρροής του Προξενείου.
Κάθε δημοτική αρχή, με διαφορετικό ύφος αλλά ίδιο αποτέλεσμα, επιχειρεί να εξασφαλίσει πολιτική στήριξη μέσω της μειονοτικής ψήφου – μια εξάρτηση που οδηγεί αναπόφευκτα σε πολιτικούς συμβιβασμούς.
Οι δηλώσεις περί “ενότητας” και “σεβασμού στη διαφορετικότητα” χάνουν το νόημά τους όταν πίσω από αυτές υποκρύπτεται μια θεσμική υποχώρηση απέναντι σε εξωθεσμικά κέντρα.
Από την ανοχή στην ανάγκη θεσμικής αναγέννησης
Η Θράκη χρειάζεται αιρετούς με θεσμική συνείδηση και πολιτική ευθύνη. Όταν η τοπική αυτοδιοίκηση παύει να λειτουργεί ως θεσμός της Δημοκρατίας και μετατρέπεται σε δίαυλο “σχέσεων”, υπονομεύεται η ίδια η έννοια της αυτοδιοίκησης.
Ο Ντίνος Χαριτόπουλος και ο Απόστολος Ιωάννου, με διαφορετικό ύφος αλλά κοινή γραμμή, αποτυπώνουν τη διαχρονική παθογένεια της Ροδόπης: μια τοπική εξουσία που, αντί να προστατεύει τη Θράκη, δείχνει να την εκθέτει.
Μειονοτικό Γυμνάσιο – Λύκειο Κομοτηνής: Μαθητές της Α’ Λυκείου εκπαιδεύτηκαν στην παροχή πρώτων βοηθειών μέσω του προγράμματος «AMESOS»
Οι μαθητές της Α’ Λυκείου του Μειονοτικού Γυμνασίου – Λυκείου Κομοτηνής συμμετείχαν στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα «AMESOS», μέσα από το οποίο είχαν την ευκαιρία να εκπαιδευτούν στη βασική υποστήριξη της ζωής και στη χρήση αυτόματου εξωτερικού απινιδωτή, λαμβάνοντας σχετική βεβαίωση παρακολούθησης.
Η δράση πραγματοποιήθηκε με τη συνεργασία της ομάδας του ΕΚΑΒ, που επισκέφθηκε το σχολείο και παρείχε πρακτική εκπαίδευση στους μαθητές, ενισχύοντας την ετοιμότητα, τη γνώση και το θάρρος να δράσουν άμεσα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όπου διακυβεύεται ανθρώπινη ζωή.
Όπως σημειώθηκε, «η παιδεία δεν περιορίζεται στην απλή γνώση, αλλά επεκτείνεται στην απόκτηση δεξιοτήτων, την καλλιέργεια υπευθυνότητας, την ενεργό συμμετοχή και την κοινωνική προσφορά».



Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου