Κομοτηνή – Η Διπλωματία των Επετείων: Από τη Δεξίωση του Τουρκικού Προξενείου στο Ολίσθημα Τοψίδη

30.10.25

Η 29η Οκτωβρίου 2025, ημέρα της Εθνικής Εορτής της Τουρκίας, ανέδειξε με εντυπωσιακή σαφήνεια τις αντιφάσεις και τα κενά της ελληνικής θεσμικής παρουσίας στη Θράκη.
Από τη μία, η λαμπρή δεξίωση του Τουρκικού Γενικού Προξενείου Κομοτηνής, με πλήθος αιρετών να συνυπάρχουν με τον εσμό των Εγκαθέτων, Παρακρατικών και παρανόμως δρώντων ψευδομουφτήδων και λοιπών εκπροσώπων της προξενικής μειονότητας· από την άλλη, το «ολίσθημα» του Περιφερειάρχη Χριστόδουλου Τοψίδη, που ευχήθηκε στους «μειονοτικούς για τη δική τους γιορτή».
Δύο στιγμές —μία διπλωματική, μία πολιτική— που ενώνονται από ένα κοινό νήμα: την απουσία θεσμικής επίγνωσης και πολιτικού συντονισμού.

📍 Η δεξίωση στην Κομοτηνή – Εορτασμός ή πολιτική δήλωση;

Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Τετάρτης 29 Οκτωβρίου, στο Astrea Event Hall κοντά στον Ίασμο Ροδόπης, με τη συμμετοχή προσκεκλημένων από Θράκη και Τουρκία.

Να επισημανθεί ότι συνολικά ο χώρος μπορεί να φιλοξενήσει περί τους 1200 καλεσμένους. Είχαν σταλεί άνω των 5000 προσκλήσεων και ανταποκρίθηκαν περίπου 600 άτομα που αποτελούν και τον εσωτερικό πυρήνα των ενεργουμένων του Προξενείου..
Τους προσκεκλημένους υποδέχθηκαν ο Τούρκος Γενικός Πρόξενος Αϊκούτ Ουνάλ και η σύζυγός του Ιλάϊντα Ουνάλ, ανταλλάσσοντας ευχές και χειραψίες με εκπροσώπους θεσμών και φορέων.

Στην τελετή τηρήθηκε η επίσημη σειρά με την ανάκρουση των ύμνων Τουρκίας και Ελλάδας, ενώ ο Πρόξενος Ουνάλ απηύθυνε χαιρετισμό, διανθισμένο με αναφορές στον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ και τη «διαρκή φλόγα της Δημοκρατίας».
Ακολούθησε η ανάγνωση του μηνύματος του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με έμφαση στον «Τουρκικό Αιώνα», τη «μεγάλη, ισχυρή και σεβαστή Τουρκία» και τη διαχρονική συνέχεια του τουρκικού έθνους από τους Σελτζούκους έως σήμερα.

Σε αυτή την όχι και τόσο επιτυχημένη εκδήλωση, παρόντες εκτός των γνωστών ενεργουμένων του παρακρατικού συστήματος του τουρκικού προξενείου ήταν παρόντες και οι Δήμαρχοι Γιάννης Γκαράνης (Κομοτηνής) και Απόστολος Ιωάννου (Μαρώνειας-Σαπών), καθώς και ο Περιφερειάρχης ΑΜΘ Χριστόδουλος Τοψίδης εκπέμποντες ένα λάθος μήνυμα , κοινωνικό και εθνικό!

Η συμμετοχή αυτοδιοικητικών, μειονοτικών φορέων —ακόμη και οργανώσεων που δεν αναγνωρίζονται νομικά από την ελληνική δικαιοσύνη— ανέδειξε την εκδήλωση όχι μόνο ως εορταστική, αλλά και ως πολιτική επίδειξη συνοχής και επιρροής του Τουρκικού Προξενείου στη Θράκη.

Το «ολίσθημα» Τοψίδη – Όταν η γλώσσα γίνεται πολιτική πράξη

Το ίδιο βράδυ, στη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, ο Περιφερειάρχης Χριστόδουλος Τοψίδης ευχήθηκε:

«Χρόνια Πολλά και στους μειονοτικούς που έχουν σήμερα τη δική τους γιορτή».

Η δήλωση, ειπωμένη ανήμερα της Εθνικής Εορτής της Τουρκίας, προκάλεσε έντονη αμηχανία.
Οι μουσουλμάνοι της Θράκης δεν έχουν καμία θρησκευτική ή πολιτισμική γιορτή εκείνη την ημέρα· συνεπώς, η φράση εκλήφθηκε ως ατυχής ταύτιση ή και θεσμικό ολίσθημα.
Η χρονική σύμπτωση με τη δεξίωση, στην οποία ο ίδιος παρέστη, ενίσχυσε την εντύπωση ότι αγνοούνται τα όρια μεταξύ διπλωματικής ευγένειας και πολιτικής ευθύνης.

Ιδεολογική Διγλωσσα: Κεμαλισμός και «Τουρκικός Αιώνας»

Η ρητορική του Προξένου Ουνάλ κινήθηκε στο πνεύμα του κεμαλικού εκσυγχρονισμού, μιλώντας για «πολιτισμό, λογική και συνείδηση», και προβάλλοντας τη φιλία Ελλάδας–Τουρκίας ως «κληρονομιά του Ατατούρκ».

Αντίθετα, το μήνυμα του Προέδρου Ερντογάν, που διαβάστηκε επισήμως, εξέφρασε το όραμα μιας περιφερειακά ηγεμονικής Τουρκίας, με σαφείς αναφορές σε ισχύ, ενότητα και ιστορική αποστολή.

Η συνύπαρξη των δύο αυτών αφηγημάτων —του κοσμικού κεμαλισμού και του εθνικιστικού νεο-οθωμανισμού— αποτυπώνει τη διπλωματική στρατηγική της Άγκυρας: μετριοπαθής προς τα έξω, δυναμική προς τα μέσα.

Τι κάνει το Υπουργείο Εξωτερικών;

Η συμμετοχή αιρετών εκπροσώπων της ελληνικής πολιτείας σε εκδηλώσεις ξένων διπλωματικών αποστολών δεν είναι αθώα πράξη κοινωνικής ευγένειας.

Σε μια περιοχή όπως η Θράκη, κάθε παρουσία, κάθε χειραψία, κάθε ευχή φέρει πολιτικό βάρος και διπλωματική σημειολογία το Υπουργείο Εξωτερικών οφείλει να καθοδηγεί, επιμορφώνει και εποπτεύει τους αιρετούς, ώστε να γνωρίζουν τα όρια του ρόλου τους σε τέτοια πλαίσια.

Η έλλειψη θεσμικής παιδείας σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής και συμβολισμού οδηγεί σε παρεξηγήσεις, ατοπήματα και παρεμβάσεις τρίτων.

Η Πολιτεία οφείλει να θεσμοθετήσει εκπαιδευτικά σεμινάρια διπλωματικού πρωτοκόλλου για τους αιρετούς της Θράκης, προκειμένου να κατανοούν τη σημασία του θεσμικού τους ρόλου — και να μην εκτίθενται, άθελά τους, σε πολιτικές εργαλειοποιήσεις.

Η πρακτική του παρελθόντος δείχνει , ωστόσο, ότι οι Έλληνες Αιρετοί και Θεσμικοί (βουλευτές και αυτοδιοικητικοί) αγνοούν την θεσμική λειτουργία του Ελληνικού Κράτους και δεν παρίστανται στις εκδηλώσεις και τελετές των Νομίμων Αρχών, παραμένοντας – ωστόσο- στο θεσμικό απυρόβλητο για αυτή την πρακτική τους!

🧩 Συμπέρασμα

Η δεξίωση στην Κομοτηνή και το ολίσθημα Τοψίδη είναι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος:
η πρώτη αποτυπώνει τη συνεκτική στρατηγική της Άγκυρας, η δεύτερη τη θεσμική αδυναμία της Αθήνας.

Η Άγκυρα ενορχηστρώνει τις παρουσίες και τα μηνύματα με ακρίβεια.
Η Αθήνα αντιδρά αποσπασματικά, χωρίς ενιαία καθοδήγηση.
Οι τοπικοί άρχοντες πλοηγούνται χωρίς πυξίδα ανάμεσα σε ευγένεια και διπλωματική παγίδα οικεία βουλήσει αγνοώντας ενδεχομένως τις οδηγίες από την Κεντρική Διοίκηση.

📍 Στη Θράκη, η πολιτική δεν εκφράζεται μόνο με δηλώσεις — αλλά με παρουσίες, σιωπές και τη γνώση του πότε μια ευχή μπορεί να γίνει μήνυμα.