Σχολεία ή Προπαγάνδα; Η Άγκυρα Στήνει Σκηνικό Κρίσης στη Θράκη

 

Συντονισμένη Προπαγάνδα και η Πραγματικότητα για τα Μειονοτικά Σχολεία στη Θράκη

Τα πρόσφατα γεγονότα γύρω από τη λειτουργία των μειονοτικών σχολείων στη Θράκη φανερώνουν μια καλά οργανωμένη εκστρατεία παραπληροφόρησης που εκπορεύεται από φιλοπροξενικούς κύκλους, με αιχμή το κόμμα Dostluk Eşitlik Barış (DEB), την ψευδομουφτεία Ξάνθης και πρόσωπα όπως ο Δρ. Αλή Χουσεϊνόγλου.

Το DEB παρουσιάζει το κλείσιμο ορισμένων σχολικών μονάδων ως «καταπίεση της μειονότητας» και παραβίαση του δικαιώματος στην εκπαίδευση. Ομοίως, ο αυτοαποκαλούμενος «μουφτής» Mustafa Trampa καλεί τους γονείς να στραφούν σε παράνομα κατηχητικά και αμφισβητεί την ελληνική έννομη τάξη, ενώ ο δρ Αλή Χουσεϊνόγλου κατηγορεί την Ελλάδα ότι αγνοεί τη Συνθήκη της Λωζάνης, εναρμονιζόμενος πλήρως με την τουρκική προπαγάνδα που αναπαράγεται από τα ΜΜΕ της Άγκυρας.

Ωστόσο, τα πραγματικά δεδομένα είναι αδιάψευστα:

• Η Ελλάδα βιώνει δημογραφική κρίση που επηρεάζει όλα τα σχολεία, ανεξαρτήτως γλώσσας ή θρησκείας. Για το σχολικό έτος 2025-2026, 700 σχολικές μονάδες σε όλη τη χώρα κλείνουν λόγω έλλειψης μαθητών, εκ των οποίων 154 στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη.

• Τα μειονοτικά σχολεία στηρίζονται από το κράτος, με 82 δημοτικά και περίπου 3.300 μαθητές, ενώ τα κριτήρια αναστολής λειτουργίας είναι ευνοϊκότερα (όριο 9 μαθητών αντί 15 στα δημόσια).

• Η ελληνική Πολιτεία διασφαλίζει πλήρη ισονομία και ισοπολιτεία, εφαρμόζοντας διεθνείς υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λωζάνης.

• Η μείωση των μαθητών είναι δημογραφικό φαινόμενο και όχι πολιτική αφομοίωσης. Παράλληλα, το κράτος επενδύει σε υποδομές και οικονομική στήριξη των μειονοτικών σχολείων.

• Η «τουρκική μειονότητα» που επικαλούνται τα φιλοπροξενικά κέντρα δεν υφίσταται ως εθνική κατηγορία· η Συνθήκη της Λωζάνης αναγνωρίζει θρησκευτική μειονότητα.

• Η ψευδομουφτεία Ξάνθης και η ΑΣΕΤΜΔΘ δρουν ως μηχανισμοί πολιτικού Ισλάμ και όχι ως φορείς θρησκευτικής διακονίας, προωθώντας νεο-οθωμανική ατζέντα και υπονομεύοντας την κοινωνική συνοχή.

Συνεπώς, οι καταγγελίες περί «συστηματικής καταπίεσης» δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα. Αντίθετα, πρόκειται για συντονισμένη εκστρατεία χειραγώγησης της μειονότητας και διεθνοποίησης ενός ζητήματος που είναι αποκλειστικά παιδαγωγικό και δημογραφικό.

Η αληθινή πρόκληση για τη Θράκη και ολόκληρη την Ελλάδα δεν είναι η «υποβάθμιση» της μειονοτικής εκπαίδευσης, αλλά η πληθυσμιακή συρρίκνωση και η ανάγκη βιώσιμων λύσεων για όλες τις σχολικές μονάδες.

Η ελληνική κοινωνία και οι αρμόδιες αρχές οφείλουν να συνεχίσουν να προστατεύουν το δικαίωμα στην εκπαίδευση, αποτρέποντας ταυτόχρονα κάθε απόπειρα πολιτικής και θρησκευτικής χειραγώγησης των παιδιών της μειονότητας από εξωθεσμικούς παράγοντες.